Şarkı, Türkler tarafından Divan edebiyatına katılmış bir nazım şeklidir ve genellikle bestelenmek amacıyla yazılmıştır. Şarkılar, 3-5 dörtlük arasında değişen kısa yapılarıyla dikkat çeker. Yeni edebiyat döneminde, şair Yahya Kemal Beyatlı bu nazım şeklini ustalıkla kullanmıştır.

Özellikleri:

• Dört dizelik bentlerden oluşur.
• Şarkının uyak düzeni genellikle şu şekildedir: abab, cccb, dddb…
• Tekrarlanan dizeye “nakarat” denir.
• Eğer bir bentin son dizesi aynen tekrarlanırsa, buna “murabba-i mütekerrir” denir.
• Bent sayısı 2 ila 5 arasında değişir.
• Felsefi konular ve aşk teması şarkılarda sıkça işlenir.
• Şair, genellikle eserin son dizesinde kendi mahlasını kullanır.