Günlük yaşamdaki konular üzerine bir yazarın, kişisel düşüncelerini detaya inmeden ele alarak genellikle gazete ya da dergilerde yayımladığı yazı türüne sohbet denir. Sohbette ele alınan konunun detayına inilmez, ispatlama kaygısı bulunmaz ve samimi bir üslup barındırır.

Sohbet Yazılarının Özellikleri:

• Sohbet yazılarında samimiyet esastır. Yazar, okuyucularını zorlamak veya düşüncelerini kabul ettirmek yerine kendi kişisel görüşlerini açıklar.
• Konuşma üslubu tercih edilir ve cümleler genellikle devriktir.
• Yazar deyimlerden, atasözlerinden, hatıralardan, halk fıkralarından, nüktelerden ve özlü sözlerden sıkça yararlanır.
• Konular genellikle günlük hayatın içinden seçilir ve herkesi ilgilendiren konular ele alınır.
• Amaç, okuyucuyu düşünmeye davet etmek ve yeni bakış açıları kazandırmaktır.
• Sohbet yazılarında genellikle giriş, gelişme ve sonuç bölümleri bulunur, ancak bu yazılar daha rahat bir üslupla yazıldığı için makaleye nazaran daha samimi bir hava taşır.
• Fıkra veya makale gibi kanıtlanma gereği duyulmadan yazılırlar.
• Sohbet yazıları gazete ve dergilerde yayımlanabileceği gibi yazarlar tarafından kitap halinde de yayımlanabilir.

Edebiyatımızdaki Sohbet Türünün Temsilcileri:

• Ahmet Rasim – “Ramazan Sohbetleri”, “Muharrir Bu Ya”
• Suut Kemal Yetkin – “Edebiyat Söyleşileri”
• Şevket Rado – “Eşref Saati”
• Melih Cevdet Anday – “Dilimiz Üzerine Söyleşiler”
• Cenap Şahabettin
• Refik Halit Karay
• Hasan Ali Yücel
• Attila İlhan gibi yazarlarımız da bu türde eserler vermişlerdir.